بدترین رکود اقتصادی در تاریخ جهان
رکود بزرگ بدترین رکود اقتصادی در تاریخ جهان صنعتی بود که از سال 1929 تا 1939 ادامه یافت. این رکود پس از سقوط بازار سهام در اکتبر 1929 آغاز شد که وال استریت را به وحشت انداخت و میلیون ها سرمایه گذار را از بین برد. طی چندین سال بعد، هزینههای مصرفکننده و سرمایهگذاری کاهش یافت و باعث کاهش شدید تولید صنعتی و اشتغال شد زیرا شرکتهای در حال شکست کارگران را اخراج کردند. در سال 1933، زمانی که رکود بزرگ به پایین ترین حد خود رسید، حدود 15 میلیون آمریکایی بیکار بودند و تقریباً نیمی از بانک های کشور شکست خورده بودند. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا به بررسی بدترین رکود افتصادی جهان بپردازیم و همچنین به تاریخ ایران و جهان سفر کنیم ….
تاریخچه افسردگی بزرگ
در طول دهه 1920، اقتصاد ایالات متحده به سرعت گسترش یافت و مجموع ثروت این کشور بین سالهای 1920 و 1929 بیش از دو برابر شد، دورهای که « دهههای خروشان دهه بیست » نامیده میشود. بازار سهام، با مرکزیت بورس نیویورک در وال استریت در شهر نیویورک، جایی که همه از سرمایه گذاران میلیونر گرفته تا آشپزها و سرایداران پس انداز خود را در سهام می ریختند. در نتیجه، بازار سهام تحت گسترش سریع قرار گرفت و در اوت 1929 به اوج خود رسید.
در آن زمان، تولید کاهش یافته بود و بیکاری افزایش یافته بود و قیمت سهام را بسیار بالاتر از ارزش واقعی خود می گذاشت. علاوه بر این، دستمزدها در آن زمان پایین بود، بدهی های مصرف کننده در حال افزایش بود، بخش کشاورزی اقتصاد به دلیل خشکسالی و کاهش قیمت مواد غذایی با مشکل مواجه بود و بانک ها وام های زیادی داشتند که قابل انحلال نبود.
سقوط بازار سهام در سال 1929
در 24 اکتبر 1929، زمانی که سرمایه گذاران عصبی شروع به فروش انبوه سهام گران قیمت کردند، سرانجام سقوط بازار سهام که برخی از آن بیم داشتند اتفاق افتاد. رکورد 12.9 میلیون سهم در آن روز معامله شد که به “پنجشنبه سیاه” معروف است.
پنج روز بعد، در 29 اکتبر یا “سه شنبه سیاه”، پس از موج دیگری از وحشت که وال استریت را فرا گرفت، حدود 16 میلیون سهم معامله شد. میلیونها سهم در نهایت بیارزش شدند و آن دسته از سرمایهگذارانی که سهام را «در حاشیه» (با پول قرضگرفته شده) خریداری کرده بودند، کاملاً از بین رفتند.
از آنجایی که اعتماد مصرف کننده در پی سقوط بازار سهام از بین رفت، رکود در هزینه ها و سرمایه گذاری ها باعث شد کارخانه ها و سایر مشاغل سرعت تولید را کاهش دهند و کارگران خود را اخراج کنند. برای کسانی که به اندازه کافی خوش شانس بودند که شاغل بودند، دستمزدها کاهش یافت و قدرت خرید کاهش یافت.
روزولت
روزولت برای رسیدگی به مشکلات اقتصادی کشور اقدام فوری انجام داد و ابتدا یک “تعطیلات بانکی” چهار روزه را اعلام کرد که طی آن همه بانک ها تعطیل می شوند تا کنگره بتواند اصلاحات قانونی را تصویب کند و بانک هایی را که مصمم به سلامت هستند بازگشایی کند. علاوه بر این، روزولت به دنبال اصلاح سیستم مالی بود و شرکت بیمه سپرده فدرال ( FDIC ) را برای محافظت از حساب های سپرده گذاران و کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) برای تنظیم بازار سهام و جلوگیری از سوء استفاده هایی از آن نوع ایجاد کرد که به سال 1929 منجر شد.
رکود بزرگ به پایان می رسد و جنگ جهانی دوم آغاز می شود
با تصمیم روزولت برای حمایت از بریتانیا و فرانسه در مبارزه با آلمان و دیگر قدرتهای محور، تولیدات دفاعی تجهیز شد و مشاغل بیشتری در بخش خصوصی ایجاد کرد. حمله ژاپنی ها به پرل هاربر در دسامبر 1941 منجر به ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم شد و کارخانه های این کشور به حالت تولید کامل بازگشتند.
این تولید صنعتی رو به گسترش و همچنین فراگیر شدن خدمت اجباری اجباری که در سال 1942 آغاز شد، نرخ بیکاری را به زیر سطح قبل از رکود کاهش داد. رکود بزرگ سرانجام به پایان رسیده بود و ایالات متحده توجه خود را به درگیری جهانی جنگ جهانی دوم معطوف کرد.
دیدگاه خود را بگذارید